WAARSCHUWING: ik geeft gewoon enkele overpeinzingen, ik weet niets over Q-koorts en of van geiten. De rest van de Foodlog discussie staat hier.
Zonet mijn avondmaaltje naar binnen gewerkt. Nu eerst maar even mijn mening en eerste indrukken over dit thema op papier zetten. (Ik kan niet vaak benadrukken, dat ik eigenlijk te weinig van de materie weet):
1- hoe groter de monocultuur en hoe groter de aantallen. Hoe groter het risico. Grotere groepen beesten op een plek is wellicht economische effectief, maar is biologisch gezien zeer risico-vol. Dit geldt voor schapen, varkens, voor koeien en dus ook voor geiten.
2- Ik denk dat er een paar verschillende discussie invalshoeken zijn: (a) wat is mijn persoonlijk wereldbeeld (of die van mijn partij, (2) technisch en feitelijke argumenten rondom risico’s voor mensen en dieren, (3) puur economische en bedrijfsmatige overwegingen, (4) korte termijn politieke overwegingen. In elke discussie lopen deze invalshoeken door elkaar.
3- ik geloof expert Jurgen als hij aangeeft dat Q-koorts gevaarlijker is dan Mexicaanse griep. Mijn zeer gezonde zwager is in ieder geval een tijdje heel erg ziek geweest van de Q-koorts. Wanneer gaan we nu eens goed om met het concept risico (kans x effect, zie link1 en link2)?
4- In principe deel ik de mening van Marianne Thieme. Voorkomen is beter dan genezen. En het lijkt dat belanghebbenden (overheden, politiek, VWA, branchorganisaties, individuele boeren) erbij hebben gestaan, gekeken en weinig acties ondernomen.
5- bij het nemen van beslissingen is zowel in het verleden (als ook nu) weinig communicatie geweest richting het publiek. Ook bij mij creëert dit een vorm van wantrouwen. Onze ‘woordvoerders’ (inclusief Marianne) komen nu niet echt inhoudelijk kundig over.
6- van eerder dierziektes is mij het volgende bijgebleven. (1) veel maatregelen zoals ‘ontsmetten’ van vrachtwagens zijn kul, (2) stallen zijn verre van modern in hygiëne opzicht, (3) ik betwijfel of er voldoende extra-disiplinair wordt samengewerkt. Hebben de onderzoekers van AFSG (WUR) al eens met Delft gesproken over verspreidingsmodellen (CFD?), (4) de sector lijkt altijd veel te veel oog voor de eigen situatie te hebben en niet voor het algemene belang. (5) de overheid loopt achter de feiten aan. (6) wij burgers worden altijd in een (te) laat stadium geïnformeerd, (7) emotionele argumenten worden vaak gebruikt om rationeel impopulaire maatregelen tegen te houden.
7- ik heb er persoonlijk veel moeite mee dat kosten van dit soort incidenten keer op keer op de maatschappij worden afgewenteld. Grote groepen boeren nemen als collectief bewust onaanvaardbare (maatschappelijke) risico’s. Waar kunnen wij zowel als collectief of als individuele Q-koorts patiënt een claim indienen? Als er een incident zou zijn bij SHELL dan weet ik wel wat de reacties zouden zijn.
8- ik begin dierenartsen te wantrouwen. Deze beroepsgroep haalt een substantieel gedeelte van haar omzet via (1) inentingen, (2) antibiotica. Het feit dat MRSA zoveel voorkomt in stallen (en bij boeren!), baart mij heel erg veel zorg. Dit geeft aan dat we niet goed bezig zijn als maatschappij (ik stem niet op de PvdD 🙂 )
9- de materie is zo complex, dat beleid en uitvoering van maatregelen altijd via een centrale overheidsorganisatie dient te worden uitgevoerd. Ik verwacht dat provincies en gemeentes, terughoudend zijn en vertrouwen hebben in Den Haag. AFSG (WUR) is in feite een commercieel bedrijf; waar haalt De Haag dan haar onafhankelijke kennis vandaan. Ook Utrecht heeft haar ‘zakelijke’ belangen.
Ik ben een vleeseter en heb er geen morele of emotionele moeite mee dat we beesten houden om ze daarna op te eten. Dat dit op grote schaal moet, daar leg ik me ook bij neer. Tegelijkertijd zie ik een hoop ‘romantiek’ om me een. We willen immers ook vrije uitloop kippen en varkens die buiten zijn geweest. Juist dat romantische beeld vindt ik gevaarlijk. Of eigenlijk moet ik zeggen: grootschalige industrie kan NIET worden gecombineerd met ‘romantiek’. Het zal jullie niet verbazen dat ik een voorstander ben van de ‘varkensflat’ **.
Sterker nog, ik ga een stapje verder. Deze varkensflat dient volledig gesloten te zijn. Mensen mogen alleen via een hygiëne sluis naar binnen, verse lucht wordt eerst steriel gemaakt voordat het de stal ingaat. Uitgaande lucht wordt ook ‘gewassen’. Ik zou graag een combinatie zien van een gesloten-stal gecombineerd met een slachthuis op een agrobusiness park. Mijn stal van de toekomst lijkt om een perfect opgezet levensmiddelen-productiebedrijf of een gemiddeld farmaceutisch bedrijf. Besmetting van buiten is niet mogelijk, een besmetting van binnen kan niet naar buiten. De boeren gaan ook zelf een QA afdeling opzetten (om microbiologische analyses uit te voern). Ik denk dat op deze manier de kans op uitbraken sterk kan worden verminderd. Is er een uitbraak op een bedrijf, dan dient dit bedrijf per direct ontruimt te worden en wordt het gereinigd en gedesinfecteerd. Heb je dan een groot bedrijf, dan loop je ook gewoon veel eigen risico. Daarnaast hoop ik dat de industrie een mechanisme introduceert met early warnings en waarbij kosten van een uitbraak door de sector zelf worden betaald (via een fonds of via een verplichte verzekering).
We staan dus wat mij betreft voor een heel fundamentele vraag:
(1) als we als land groot in beesten willen zijn, dan dienen we de stallen als een “fabriek” ** te gaan zien (inclusief alle noodzakelijke hygiëne maatregelen). Weg met de romantiek.
OF
(2) alleen kleinschalig kan ook. In dat geval moeten we 90% van onze stallen gaan sluiten, gaat de prijs van vlees factoren omhoog en gaan we voortaan wellicht vlees moeten gaan importeren.
Ik vind het heel erg verstandig van landen zoals Italie en Spanje dat ze bij ons landje vee ophalen. De ellende van grootschalige veeteelt laat je lekker in NL liggen. De lusten van een toegevoegde waarde product behoudt je zelf. Gek toch? Mijn suggestie: iets minder beesten in NL, een beetje meer vleesverwerking (met nadruk op smaak en hoge kwaliteit!)
Kortom we zouden een maatschappelijke KEUZE moeten gaan maken. Beste sector: wordt volwassen! Beste overheid: durf rationele maatregelen te nemen. Beste Marianne: kom ook met oplossingen.
** let wel, ik ben niet voor kleine bio-industrie hokken! Ik ben wel een voorstander van dier-vriendelijkheid! laat onze beesten leven in een 5-sterren hotel, waar alle faciliteiten binnen aanwezig zijn. Gesloten 5-sterren hotels waar dieren binnen leven, en waarbij duurzaamheid en dier-vriendelijkheid hand in hand gaan.
PS: zou een boer die Coxiella burnetii emissie veroorzaakt ook niet moeten worden aangepakt? Waarom de reductie van chemische fabrieken wel inperken (de vervuiler betaald), en een Coaxiella burnettii emiterende boerderij niet? Nee, op dit moment geen sympathie van mijn kant voor de geitenfokkers.
PPS: een ander onderwerp, duurzaamheid en vlees consumptie. Kijk eens op Meatfree Monday
Aanvulling 18 december 2009
De lijn Lieve geitjes en jankende boeren op Foodlog gaat ook over Q-Koorts. En een interessant stukje is ook te lezen op : levende have. Kosten van ruiming en beleid worden op de volgende manier gedeeld: link
Aanvulling 21 december 2009
Meer informatie is ook te vinden op de site van RIVM:
– algemene informatie.
– informatie voor de professionals.
– gemelde Q-koorst patienten in 2009
Ook op Foodlog is er een nieuwe discussie gestart: Q-koorts en publieke opinie.
Volgens ZEMBLA heeft de Gezondheidsdienst voor Dieren een kwalijke rol gespeeld. Ik denk dat de Gezondheidsdienst voor Dieren (GB) een 100% commerciële club is, een soort van ‘sterlab’. De vraag is in hoevere een dergelijk bedrijf de plicht heeft om informatie te geven aan RIVM of GGD. Ik denk dat deze plicht bij de individuele boeren zou moeten liggen. Daarnaast zou de VWA zelf informatie moeten hebben verzameld. Ik zal nog even een slag om de arm houden en heb wat vragen gesteld op foodlog.nl, het antwoord op deze vragen staat hier. Ongelofelijk, GB is eigenlijk gewoon van LTO! Kortom de sector controleert zichzelf, en onze overheid heeft niets. Bizar.
Aanvulling 25 december
Peter de Leeuw – de LNV ambtenaar uit de ZEMBLA uitzending – heeft hiervoor gewerkt bij de Stichting gezondheidszorg voor Dieren. Wat deze stichting doet is mij niet duidelijk, wel zit deze stichting ook in de Raad voor dieraangelegenheden. Wat hebben deze organisaties nu eigenlijk te zeggen over de gezondheid van Nederlanders / burgers? Zo te zien niets.
Wel zie ik via google ook dat Marianne Thiemme verwijt dat De Leeuw ook een lobbist is voor de intensieve veehouderij. De Leeuw zegt ook eerder dat de kans op vector gebonden ziektes nog steeds aanwezig is. De Leeuw gaat na zijn pensionering bij LNV naar de FAO
De NOS heeft op 28 augustus publicatie op het net geplaatst: Nieuwe maatregelen Q-Koorts. Wat mij opvalt is dat er gesproken wordt over een PCR test (wat een gangbare kwalitatieve en en zeer gevoelige test is) en dat er nog gekeken moet worden naar een methode die ook de mate van besmetting aangeeft. Wat mij ook opvalt is dat er heel erg vanuit dierziekte oogpunt wordt geredeneerd, en niet vanuit het gezondheidsrisico voor mensen. Juist RIVM, VWA, RIKILT, GGD en VWS zouden de gezondheid van mensen als hoogste prioriteit moeten hebben. Oordeel zelf:
http://s.nos.nl/swf/nos_video_embed.swf
Aanvulling 6 januari 2010
Lees vooral ook dit artikel op boerdeij.nl. De Q-koorts bestaan al heel erg lang en in Frankrijk zijn er protocollen. Waarom geiten op kinderboerderijen niet worden geruimd is natuurlijk ook vreemd (link)
Foodlog is overigens een vreemde lijn gestart met de naam Honden en katten ruimen
Aanvulling 9 januari 2010
Paul Jansen tipt op Foodlog zonet over een artikel van RIVM. Ook uit de eigen cijfers van de Gezondheidsdienst voor Dieren blijkt dat melkmonsters flink besmet waren in 2004. Interessante materie.
Aanvulling d.d. 9 april 2010
Op foodlog ontpopt een interessant lijn over Vlees en Veehouderij systemen. Ik ben een beetje hard richting Onno i.v.m. het Varkansen -of is het Varkassen- project van de WUR
Aanvulling d.d. 30 april 2010
Zo naast het varkansen project is door ASG ook gekeken naar kip (“houden van hennen”). Een van de ontwerpen -Rondeel- is inmiddels gerealiseerd in Barneveld. Dick Veerman en Wouter Klootwijk hebben een stukje geschreven. Hilarisch was ook het stukje van de 120+ octrooien, mijn advies schoenmaker blijf bij je leest. Niet handig van ze, en ook inhoudelijk valt er nog wel wat over te zeggen (zie mijn reactie hier).